Վարժհ․ 182
Շուշան-շուշան ծաղիկ
Աշոտ երկատ-մետաղի պես և երկաթի նման պինդ ու ուժեղ
Ձախորդ-անհաջողակ
Առյուծ Մհերը-շատ ուժեղ, շատ հոզոր Առյուծ Մհեր
Երզնկացին-տեղ ցույց տվող
Արևելցի-տեղ ցույց տվող
Արքանների հովիտ-հովիտ, որտեղ արքանների հարստությունն էր
Վարժ․ 183
Նրա պապը սասունցի էր ու շատ էր պատմում սասունցիների մասին։
Ուզում եմ նմանվել Սասունցի Դավթին։
Էպոսի վերջին Փոքր Մհերն էր։
Գրքի հերոսը մի փոքր տղա է։
«Սասունցի Դավիթ» էպոսում հիշատակվում է Պղնձե քաղաքը։
Գտածը Պղնձե մատանի էր։
Կիրակոս Գանձակեցու պատմության մեջ հանդիպում է Պղձեհանք կոչվող հանքը։
Ես վստահ եմ, որ Գանձասար լեռը դեռ կարդարացնի իր հպարտ անունը։
Ինչե՜ր ասես չկային՝ ոսկե անոթներ ու արձանիկներ, թանկարժեք զարդեր. դա մի իսկական գանձասար էր:
Վարժ․ 184
Ա խմբի բառերը անձ ցույց տվող բառեր են, իսկ Բ խմբի բառերը իր ցույց տվող բառեր։
Գոյականները բաժանվում են երկու խմբի ով, ովքեր և ինչ, ինչեր ով, ովքեր անձ ցույց տվող օրինակ՝ Գերմանացի, Գայան է և այլն, իսկ ինչ, ինչերը իր ցույց տվող բառեր օրինակ՝ պայուսակ, բարձ և այլն։ Կամ էլ այսպես կարող ենք հասկանալ ով, ովքերը շնչող, իսկ ինչ, ինչերը անշունչ առարկաններ։