1. Բաց թողնված տառերը լրացրո՛ւ:
Մի անգամ առավոտյան Ջելսոմինոն գնաց իրենց պարտեզն ու տեսավ՝ բոլոր տանձերը հասել էն: Տանձերը, ախր, միշտ այդպես էն, ոչ ոքի ոչինչ չեն ասում, բայց իրենց համար հասնում էն, և մի գեղեցիկ օր էլ տեսնում ես՝ արդեն հասել էն, ու եկել է քաղելու ժամանակը:
«Ափսոս, որ սանդուղք չեմ վերցրել հետս,- մտածեց Ջելսոմինոն: — Արի գնամ, տանից սանդուղք բերեմ ու մի հատ էլ երկար ձող՝ վերևի ճյուղերից տանձը թափ տալու համար»:
Բայց այդ պահին նրա գլխում մի ուրիշ միտք ծագեց, ավելի ճիշտ՝ մի փոքր քմահաճույք. «Իսկ եթե չգտվեմ իմ ձայնի՞ց»:
Արեգ Տոնոյանի բլոգ 